جاذبه های گردشگری ایروان
ایروان یعنی از مناطق اصلی گردشگری در ارمنستان محسوب میشود و این صنعت سال به سال در حال رشد و پیشرفت می‌باشد؛ این شهر با داشتن هتل‌ها، رستوران‌ها، بارها و کلوب‌های شبانه مدرن باعث جذب گردشگران از کشورهای مختلف شده است.
این شهر که از امن‌ترین شهرهای دنیا محسوب میشود دارای کلوب‌های شبانه متعدد می‌باشد، هتل‌هایی همچون هتل آرمنیا مرییات، گرند هتل و همچنین هتل آنی پلازا از بهترین مراکز اقامتی این شهر به شمار می‌آیند، مراکز خرید دالما گاردن، مرکز خرید ایروان و خیابان شمالی با داشتن فروشگاه‌های متعدد عرضه کننده برندهای مطرح جهانی می‌باشند.
بهترین جاذبه های توریستی در ایروان
تالار اپرای ایروان (Yerevan Opera Theatre)
این سالن تئاتر از زمان افتتاحش در سال 1933 هنگامی که کشور ارمنستان تحت حکومت شوروی قرار داشت، بخشی نمادین از فرهنگ این کشور بوده است. برخی از ارزشمندترین اپراها، باله ها و نمایشنامه های ارمنستانی و روسیه ای در این ساختمان تاریخی اجرا شده اند، از جمله «دریاچه قو» اثر چایکوفسکی و «گایانه» اثر خاچاتوریان. شاید معروف ترین نمایش اپرایی که در تئاتر ایروان برای اولین بار اجرا شد، «آنوش» اثر آرمن تیگرانیان باشد.
تالار ملی اپرای ارمنستان و باله آلکساندر اسپنداریان در شهر ایروان، در جمهوری ارمنستانه که به صورت رسمی در ۲۰ ژانویه ۱۹۳۳ با اجرای اپرا توسط آلکساندر اسپندیریان افتتاح شد. اپرا تئاتر ارمنستان محل شکوفایی اپرای ارمنستان بوده و جدا از زیبایی تاریخی، مکانی برای تماشای اپرا یا تئاتر بوده. این ساختمان شامل دو سالن کنسرت آرام خاچاطوریان و سالن اپرا و باله ملی تئاتر الکساندر سپنداریان است. در حال حاضر این ساختمان یکی از دیدنی های جذاب تور ارمنستان هست.
موزه یادمان نسل‌کشی ارمنی ها (Tsitsernakaberd Armenian Genocide Museum)
معماری آن توسط کالاشیان و مکرچیان انجام شده است.
یادمان ارمنستان به نام تسیتسرناکابرد به احترام تمام قربانیان نسل کشی ارمنی ها، مکانی مهم است که بازدید از آن برای هر مسافری به ایروان توصیه می شود. در مرکز این بنای یابود، شعله ای دائمی وجود دارد که از زمان مراسم افتتاحیه این مجموعه روشن مانده است، و بازدیدکنندگان در اطراف آن گل هایی را به یاد قربانیان قرار می دهند. تسیتسرناکابرد عهدنامه ای مبنی بر حفظ مردم ارمنی است، و بازدیدکنندگان با هر پیشینه ای تحت تأثیر قدرت احساسی آن قرار می گیرند. برای اینکه درک بهترین از حوادثی که در آن نسل کشی رخ داد پیدا کنید، از این موزه بازدید کنید.
نام این بنا در زبان ارمنی زیزِرْناکابرْت به معنی قلعه پرستوها (زیزرناک = پرستو و برت = قلعه) است. ۱۲ ستون همگرا نماینده ۱۲ استانی است که ارمنی‌ها در آنجا کشتار شدند. در میان این ستون‌ها آتش جاویدان قرار دارد که نماینده روح و روان خاموشی ناپذیر ارمنی‌ها است. نام این بنا از آنجا گذاشته شده است که پرستو پرنده‌ای است که همیشه به آشیانه خود بازمی‌گردد حتی اگر آشیانه‌اش نابود شده باشد.
ستون ۴۴ متری سوزن شکل کنار آن نماد زایش دوباره مردم ارمنی است.
در طول بوستان پیرامون این بنا، دیواری ۱۰۰ متری قرار دارد که نام شهرها و روستاهایی که نسل‌کشی در آنها صورت گرفته بر روی آن نوشته شده.
شیرینی فروشی بزرگ پونچیکانوت (Grand Candy Ponchikanots)
اگر اهل شیرینیجات هستید این مغازه محلی است که برای خوردن «پونچیک»، نوعی شیرینی شبیه به دونات کاسترد، حتماً باید سر بزنید. در گذشته این مغازه تنها به عنوان پونچیکانوت یا خانه دونات شناخته می شد، که مشتریان می توانستند دونات گرم و خوشمزه با شکلات داغ در کنارش بخورند. بعد از اینکه این مغازه توسط مالک جدید خریداری شد، هم به عنوان شیرینی فروشی در طبقه پایین و هم کارخانه پونچیک در طبقه بالا فعالیت می کند.
یرابلور (Yerablur)
یرابلور یک گورستان نظامی به مساحت ۴۴ هکتار که در ناحیه ناحیه مالاتیا سباستیا شهر ایروان واقع شده‌است. این گورستان در سال ۱۹۹۰ گشایش یافته‌است. از سال ۱۹۸۸ سربازان ارمنی که در در طی جنگ قره‌باغ کشته می‌شوند در این گورستان به خاک سپرده می‌شوند.
بسیاری از قهرمانان ارمنی در این گورستان به خاک سپرده شده‌اند
نبرد ارمنستان با آذربایجان در منطقه ناگورنو قره‌باغ از زمان پایان اتحاد شوروی، منجر به تلفات ناگوار فراوانی شده است. قهرمانان این جنگ و تلاش های شجاعانه آن ها در یرابلور گرامی داشته می شود، قبرستانی که مخصوص این سربازان در حومه شهر ایروان ساخته شده است. در میان افراد دفن شده در این مکان می توان به مونته ملکونیان، کارو کاهکه‌جیان و وازگن سارگسیان اشاره کرد که همگی چهره های غرور و میهن پرستی ارمنی هستند. اگر در روز یکشنبه از این مکان دیدن کنید، می توانید در مراسم سنتی ارتدکس امنی در کلیسای آن منطقه نیز حضور پیدا کنید.
سارداراباد (Sardarabad)
مجموعه بنای یادبود و موزه‌ای است که به یادبود نبرد سارداراباد که در بین ۲۲ تا ۲۶ مه ۱۹۱۸ بین ارمنیان و ترکان در گرفت و با پیروزی نیروهای ارمنی پایان یافت و نهایتاً باعث تشکیل نخستین جمهوری ارمنستان در سال ۱۹۱۸ گردید، بنا شده است.
این یادبود، بنایی ایستاده به یاد بقای ملتی است که با تهدیدهای زیادی در مقابل استقلال خود مواجه شده است. این بنا قهرمانان نبرد سارداراباد را گرامی می دارد، که آخرین فرصت مبارزه ارمنستان برای حفظ خودمختاری کشور خود در مقابل ترکیه در ماه می 1918 بود. این نبرد به خاطر شانس کم ارمنی ها برای پیروزی بسیار تاریخی بود، چرا که در مبارزه نظامی آموزش ندیده بودند و تعداد آن ها نیز بسیار کمتر از دشمنانشان بود. این بنا تماماً با سنگ توف قرمز ساخته شده، و برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این نبرد می توانید به موزه آن نیز مراجعه کنید.
بازار ورنیساژ (Vernissage)
ورنسیاژ ایروان یک بازار فضای باز است که در آخر هفته‌ها دایر است. این بازار در طی دهه ۱۹۸۰ میلادی توسط هنرمندان ارمنی که شروع به نمایش آثار هنریشان در میدان کناری اتحادیه هنرمندان ارمنستان (میدان شارل آزناوور کنونی) کردند شکل گرفت. سایرین پارک جنب کنسرواتوار دولتی کومیتاس ایروان برای نمایش آثارشان به کار می‌بردند. دیرتر ورنیساژ به «باغ مارتیروس ساریان» در مقابل تالار اپرای ایروان منتقل شد. این نمایشگاه-بازار به تدریج گسترش یافت و سرانجام به خیابان‌های آرام و بوزاند (در ابتدای ایستگاه متروی میدان جمهوری و منتهی به مجسمه وارتان مامیکونیان) منتقل شد. با این وجود نقاشان همچنان پارک ساریان را برای نمایش نقاشی‌هایشان استفاده می‌کند.
بعلاوه آثار هنری و چوبی تراشیده شده، فرش‌های سنتی، مجموعه مدالیون و سکه‌های قدیمی، کتاب‌ها، جواهرات، اداوت موسیقی، لوازم الکترونیکی و حتی حیوانات خانگی در بازار پیدا میشود.
زمانی که از ایروان بازدید کنید، به احتمال زیاد بخواهید که سوغاتی هایی برای خودتان و عزیزانتان بخرید تا کمی از شگفتی هایی که دیده اید را با خود برگردانید. خوشبختانه، این بازار فضای باز هر چیزی که برای خرید سوغاتی خود نیاز داشته باشد را دارد. فروشندگان اغلب اجناس دست ساز مثل قالی های بافته شده، کیف های دست دوز، جواهرات، لباس، وسایل آشپزخانه و اسباب بازی، و همچنین وسایل کلاسیک و گاهی هم عتیقه جات کهن با خود می آورند.
مام ارمنستان (Mother Armenia)
مجسمه یادبود گیومری زنی است تجسم‌بخشی به ملیت ارمنستان. آن مشابه یادبود مام ارمنستان در پایتخت ایروان است و در سال ۱۹۷۵ بر روی تپه ای در غرب شهر گیومری بنا شده است. توسط مجسمه سازان آرا سارگسیان و یرم وارتانیان هستند و معمار آن رافیک یغویان است
این مجسمه همچون مادری که از فرزندش مراقبت می کند، بر فراز ایروان قرار گرفته است. مام ارمنستان در پارک پیروزی قرار دارد و در سال 1967 ساخته شد تا جایگزین مجسمه ژوزف استالین شود. اگر با دقت نگاه کنید، می توانید بقایای حکومت شوروی مثل نماد داس و چکش اتحاد جماهیر شوروی را در پایه این بنای تاریخی ببینید. بهتر است زمانی از این مجسمه بازدید کنید که موزه داخل آن باز باشد تا در مورد قهرمانان ارمنستان، مثلاً کسانی که در جنگ ناگورنو قره‌باغ مبارزه کردند، اطلاعات به دست آورید.
موزه و پلکان کاسکاد (Cascade Stairway & Museum)
این راه پله بزرگ، مرکز جذابیت در ایروان است. کاسکاد مجموعه ای زیبا از پله های فضای باز با تراس های فراوان است که به وسیله مجسمه و یادبودهای هنری، درختچه ها و گل های مجلل، و برخی از کافه ها و رستوران های برتر ایروان احاطه شده است. می توانید از پله ها بالا روید تا چشم اندازی تماشایی از شهر و کوه آرارات به دست آورید، یا اینکه می توانید از موزه هنری کافسجیان در خود پله ها دیدن کنید. این منطقه همیشه پر از مردم محلی و هنرمندان است و انرژی پر جنب و جوش ایروان در طول روز و شب در آنجا جمع شده است.
تاریخچه طراحی و ساخت مجموعه کاسکاد
ایده ایجاد پیوند بین خیابان مانیومنت و مرکز شهر ایروان، نخستین بار در زمان حکومت جماهیر شوروی و به‌طور دقیق‌تر در سال‌های ۱۹۷۰ مطرح شد. در آن زمان معمار ارشد شهر ایروان الکساندر تامانیان (۱۹۳۶ – ۱۸۷۸) بود. او پیشنهاد داد که با احداث یک مجموعه، ناحیه شمال و مرکز شهر به هم متصل شوند.به‌بیان‌دیگر، ایده الکساندر تامانیان به‌این شکل بود که بین بخش مسکونی و مرکزی شهر پیوند ایجاد شود. تصویری که او در ذهنش ترسیم کرده بود شامل محوطه‌ای با فضای سبز وسیع، باغ و آبشار می‌شد.
با همه این اوصاف، ایده احداث مجموعه کاسکاد به‌صورت طرحی روی کاغذ باقی ماند و حتی نزدیک بود با گذشت زمان به‌کلی فراموش شود. اما در سال‌های پایانی دهه ۱۹۷۰ یکی دیگر از معماران ارشد شهر به نام جیم توروسیان، بحث احداث این بنا را مجددا پیش کشید.
در هنگام ساخت مجموعه، توروسیان ایده اولیه الکساندر تامانیان را به عنوان مبنای پروژه به کار گرفت؛ اما درعین‌حال ایده‌های خودش را هم در نقشه کار ترکیب کرد. نقشه‌ای که توروسیان برای پیوند بخش شمال و مرکزی شهر ترسیم کرده بود یک پلکان پرعظمت و زنجیره‌ای از پلکان‌های درون مجموعه‌ای را شامل می‌شد. براساس این طرح دو بخش شمالی و مرکزی ایروان نه‌تنها با هم پیوند می‌یافت، بلکه گذر از این مسیر به‌مراتب آسان‌تر از سایر مسیرها بود.
نقشه پیشنهادی جیم توروسیان علاوه بر طراحی پلکان‌ها در نمای بیرونی بنا و پیش‌بینی پله برقی برای داخل بنا، چند بخش دیگر هم مثل محوطه حیاط، باغ و فضای سبز برای اطراف مجموعه توصیف کرده بود. او در نقشه خود برای تزیین گوشه و کنار این محوطه‌ها، ساخت و گردآوری مجسمه و آثار تندیس‌گونه‌ای را پیش‌بینی کرده بود که تصویرگر میراث فرهنگی و تاریخی ارمنستان باشند.
احداث مجموعه کاسکاد یا هزار پله ارمنستان بر مبنای نقشه توروسیان در دهه ۱۹۸۰ کلید خورد. البته پیشرفت پروژه به دلیل وقوع زلزله در سال ۱۹۸۸ و سقوط حکومت جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ باز هم متوقف شد. پس از سقوط شوروی سابق، ارمنستان در سال ۱۹۹۱ تبدیل به کشوری مستقل شد.اگرچه این رویداد برای ارمنستان بسیار خجسته و شیرین بود، اما این کشور را با یک چالش جدی هم روبرو کرد. ارمنستان حالا با کسب استقلال باید به تنهایی با همه مشکلاتش روبرو می‌شد و این مساله‌ای بود که کشور هنوز برایش آمادگی لازم نداشت.
مشکلات عدیده ارمنستان نو پا، این کشور را در آن زمان گرفتار مشکلات شدید اقتصادی کرد. بنابراین به پایان رساندن مجموعه هنری کاسکاد بی‌تردید جزو الویت‌های این کشور محسوب نمی‌شد و تکمیل پروژه بیش از یک دهه به تعویق افتاد. سرانجام در سال ۲۰۰۲ پروژه ساخت بنا از سر گرفته شد.این مجموعه سرانجام به دست بنیان‌گزار نهاد خیریه کافسجیان در ایروان، یعنی جرارد کافسجیانا افتتاح شد و پس از آن به یکی از مهم‌ترین کانون‌های هنری جهان تبدیل گردید. شایان ذکر است که در زمان پیشبرد این پروژه در سال ۲۰۰۲ همه بخش‌های آن به‌شکل قابل توجهی نوسازی شد.
ماتناداران (Matenadaran)
ماتناداران در معنای لغوی به مجموعه‌ای اطلاق میشود که مکانی برای نگاهداری اسناد، متون خطی و کتاب‌های دست‌نویس قدیمی یا چاپی است. این مجموعه، علاوه بر حفاظت از این متون، فعالیت‌های علمی دیگری از قبیل جمع‌آوری، ترمیم، طبقه‌بندی، تحقیق و نشر آنها را نیز برعهده دارد
بازدید از این ساختمان که به نام مؤسسه مسروب ماشتوتس نسخه های دستی کهن نیز شناخته می شود، برای هر کسی که به ادبیات، تاریخ، فلسفه، هنر و غیره علاقه دارد ضروری است. در بیرون ماتناداران مجسمه ای از مسروب ماشتوتس ابداع‌کننده الفبای زبان ارمنی قرار دارد. در داخل ساختمان، می توانید هزاران تا از قدیمی ترین متن های جهان را ببینید. اگر چه پیشنهاد می شود که درخواست راهنمای تور در آنجا کنید، چرا که بخش زیادی از این آثار نیاز به توضیح برای کسانی دارد که در تاریخ باستان و قرون وسطی چندان تبحری ندارند.
مطالب مرتبط :
