آتشکده پیرچم
روستای پیرچم در كنار جاده آببر به گیلوان قرار دارد. در 100متری جنوب روستا بر روی یك تپه بزرگ و مشرف بر رودخانه قزل اوزن ، بنایی قرار دارد كه پلان آن به شكل چلیپا است. روستاییان این بنا را به نام «پیر» میشناسند و احتمالا به دوره ساسانی تعلق دارد. بنا از سنگ وساروج با پلان چهار طاقی وبا ابعاد 4×4 متر ساخته شده وپوشش آن گنبدی شكل وتماما از لاشه سنگ ساخته شده است. تركیب كلی آن به سبك آتشكده های دوران ساسانی وبا آتشكده نیاسر كاشان قابل مقایسه است. با این تفاوت كه برای عناصر اصلی در آن به جای آجر، از لاشه سنگ استفاده شده است. بخشهای زیادی از تپه ای که بنا در آن واقع است، گورستانی احتمالا از دوران متاخر اسلامی است.
بنا دقیقا در منتهی الیه جنوب تپه قرار دارد. هرچند مردم محلی بنا را آتشکده ای از دوران پیش از اسلام می دانند ، اما با توجه به شواهد و مدارک موجود احتمالا بنا آرامگاهی از دوران میانی اسلام است. با توجه به دخل و تصرفات سالهای اخیر به جز قطعات شکسته آجر و لاشه سنگ و ملاط خشک شده چیز دیگری در پیرامون بنا دیده نمی شود.با توجه به شواهد موجود و شکل و نقشه بنا که قابل مقایسه با بنا های دوره میانی اسلام است، احتمالا بنای پیرچم آرامگاهی از دوران میانی اسلام در کنار گورستانی از همین دوره و دوره متاخر اسلامی است.در وسط دیوار جنوبی داخل بنا، محرابی با طاق قوسی تعبیه شده است. در مرکز این بنا بر اثر کاوش غیرمجاز و در عمق 20 سانتی متری از سطح بقایای یک کف گچی آشکار شده است
