ونیز،شهرقایق ها و عابرین پیاده
ونیز
ونیز از زیباترین و رمانتیک‌ترین شهرهای روی آب جهان و کشور ایتالیا است. سالانه میلیون‌ها توریست روانه ایتالیا می‌شوند تا این میراث جهانی را از نزدیک لمس کنند. بازارها، پل‌ها، میدان‌ها، کانالهای آب، کلیساها و موزه‌های تاریخی این شهر همه در نوع خود تماشایی و منحصر به فرد هستند.
ونیز همچنین بزرگ ترین شهر بدون خودروی جهان است که در آن هیچ اثری از دود، ترافیک، اتومبیل‌ها و کامیون‌ها پیدا نمی‌کنید. تنها وسیله رفت و آمد در این شهر آبی، قایق است.
تاریخچه شکل‌گیری ونیز
شهر ونیز به صورت امروزی در ۸۰۰ سال بعد از میلاد با پیشینه زیستی ماقبل تاریخ به وجود آمد.
تالاب ونیز در ۸۰۰ سال بعد از میلاد مسیح کم‌کم شکل امروزی را به خود گرفت قبل از آن هم با توجه به منابع غنی برای شکار و ماهیگیری افرادی می‌زیستند به‌طور پراکنده، طبق شواهد تاریخی در زمان قبل از رومیان نیز تمدنی با مشاغلی از قبیل ماهیگیری، تولید نمک و حمل و نقل دریایی در این منطقه وجود داشته. با آمدن رومیان به این منطقه مشاغل رونق بیشتری می‌گیرد و بنادر ساخته میشود (کیوجا) اولین بندر ساخت رومیان در نزدیکی ونیز است. آثار متعددی که هنوز هم پای بر جاست در همین دوران ساخته میشود و بنا بر شواهدی رومیان از ونیز به عنوان تفرج گاه برای تعطیلات نیز استفاده می‌نمودند. بنا بر نظر کرونیکن آلتیللانته تاریخ‌نویس قرن ۱۱ میلادی، برای اولین بار در ۲۵ مارس ۴۲۱ با افتتاح کلیسای سن جاکومتو بر روی پل ریآلتو شهر ونیز به‌طور رسمی ایجاد شد بعدها ساکنان نواحی اطراف با پناه آوردن به ونیز بعد از حملات مکرر لونگو باردی‌ها در سال میلادی ۵۶۸ به جمیعت شهر افزودند.
مَد یا بالا آمدن آب دریا
بالا آمدن آب دریا به غیر از مد معمولی می باشد بدین معنی که در ونیز به ویژه در بهار و پاییز سطح آب به اندازه ای بالا میاید که رفت وآمد را مختل می کند و کوچه پس کوچه های شهر پر از آب می شود درست مانند سیل. مد معمولی هنگامی که با طوفان و امواج همراه باشد موجب بالا آمدن آب بیش از حد معمول می شود که این مساله در ونیز یک مساله عادی می باشد و همه به آن عادت دارند. از سال 2003 به این طرف پروژه ی عظیم سد دریایی متحرک که در نوع خودش بی نظیر می باشد در دست اجرا می باشد تا بدین وسیله با این پدیده ی بالا آمدن آب مبارزه کنند.
ونیز ،شهر عابرین پیاده، تنها شهری در جهان است که در آن ماشین تردد نمیکند و برای قدم زدن بسیار مناسب می باشد. جزیره اصلی و مرکزی ونیز که ریالتین نام دارد را میشود به راحتی در یک ساعت پیاده روی تماشا کرد.
ونیز به داشتن کوچه های باریک معروف است. علت باریک بودن آن ها این است که در گذشته، تنها مسیر ارتباطی، کانالهای شهر بوده و درب اصلی هر ساختمان به یک کانال باز می شده و خیابان ها تنها فضایی برای جدا کردن ساختمانها از یکدیگر بوده و کاربرد دیگری نداشتند.
هزینه خورد و خوراک در ونیز
در راهنمای سفر به ونیز ما هزینه های مربوط به غذا در این شهر را بر اساس سایت رسمی Numbeo ذکر می کنیم، در شهر تاریخی و امپراطوری ونیز، برای یک وعده غذا در یک رستوران ارزان قیمت باید هزینه ۱۵ یورو را بپردازید، برای صرف یک وعده غذای دونفره در یک رستوان متوسط باید ۷۰ یورو پرداخت کنید. خوشبختانه قیمت منوهای مک دونالد در شهر ونیز مانند اکثر کشورهای دنیا ارزان تر است و مبلغ ۸ یورو می باشد. اگر می خواهید که در سفر اقتصادی عمل کنید با کمی جستجو می‌توانید با قیمت‌های کمتری یک وعده غذای نسبتا خوب را در رستوران هایی که به اصلاح به آنها street food می گویند، میل کنید.
جاذبه های دیدنی ونیز
تالاب ونتزیا (Laguna di Venezia)
در تالاب ونتزیا سوار یک قایق شوید و شهر ونیز را از زاویه‌ای دیگر تماشا کنید. البته در این مکان چندین جزیره کوچک دیگر از جمله مورانو، کیوجا، بورانو وجود دارند که هر کدام مقاصد گردشگری ارزشمندی محسوب می‌شوند.
کاخ دوکاله (palazzoducale)
کاخ دوکاله، یکی از دیدنی ترین جاذبه های شهر ونیز است که در میدان سن مارکو قرار گرفته است. سبک معماری این بنای تاریخی گوتیک بوده و این بنا به گونه ای تاریخ شهر ونیز را نمایش می دهد. طراحی‌های داخل کاخ دوکاله هم اثر هنرمندانی مثل تیتیان، ورونسه، تینتورتو، ویتوریا و تیه‌پولو است.
خانه‌های رنگارنگ در جزیره بورانو (Burano)
در میان جزایر تالاب ونتزیا، جزیره بورانو بسیار محبوب و معروف است. اگر به اندازه کافی در ونیز فرصت داشتید، حتما سری هم به جزیره بورانو بزنید. خانه‌های رنگارنگ این مکان بسیار چشم‌نواز و دوست‌داشتنی است.
کانال بزرگ ونیز (The Grand Canal)
«کانال بزرگ» (Canale Grande) به شکل یک S برعکس، در قلب ونیز خزیده است. این کانال را بلوار اصلی شهر می‌دانند که میدان سن مارکو، پل ریالتو (Rialto) و نقاط اصلی تلاقی پل و قطار آبی را به هم وصل می‌کند. تنها چهار پل در تمام طول 3.8 کیلومتری این کانال دیده میشود. هرکسی که در مورد ونیز سخن بگوید، مسلماً کانال بزرگ را در صحبت‌هایش می‌گنجاند. کاخ‌هایی از تمامی خاندان‌های قدرتمند ونیز، رو به این کانال ساخته شده‌اند. نماهای پرمدعای گوتیک ونیزی و رنسانس اولیه‌ی این بناها رو به سمت آب دارد، یعنی جایی که مهمانان از کشتی‌ها پیاده می‌شدند. این کاخ‌های عظیم، یا لااقل نمای بیرونی‌شان تا امروز به خوبی حفظ شده است و سفر کوتاهی سوار بر کشتی تفریحی، بهترین راه برای تماشای آن‌هاست.
کلیسای سنت مارکو (Saint Mark’s Basilica)
مطمئناً معروف‌ترین کلیسای ونیز و یکی از مشهورترین کلیساهای سراسر جهان، باسیلیکای سن مارکو (Basilica di San Marco) است که در اصل یک کلیسای کوچک خصوصی متعلق به «دوج» بوده است. این بنا با عتیقه‌جات بیزانسی تزئین شده است، گنجینه‌ای که به‌عنوان بخشی از غنائم جنگی پس از سقوط قسطنطنیه توسط کشتی‌های ونیزی به این مکان منتقل شد. نقاشی‌های موزاییکی طلایی بر بالای دروازه‌ی ورودی تنها چشمه‌ای از هنر عظیم موزاییکهایی است که در داخل ساختمان به کار رفته است؛ 4240 مترمربع موزاییک طلا که گنبدها و دیوارها را پوشش داده‌اند. این‌ها موجب شده است تا یک کیفیت بیزانسی متمایز در فضای داخلی طنین‌انداز شود، اما در عین حال گنجینه‌هایی از سایر دوره‌ها نیز خواهید یافت، از جمله موزاییکهایی که بعداً توسط تیسیَن و تینتورتو طراحی شد؛ این دو نام را در ونیز بسیار خواهید شنید. شاهکار طلایی پالادِ‌اورو (Pala d'Oro)، یکی از زیباترین آثار طلایی در اروپا به شمار می‌رود. این اثر توسط هنرمندان اوایل قرن دوازده آغاز شده و قرن‌ها بعد، با حدود دو هزار گوهر و سنگ قیمتی آراسته و تکمیل شد. اگر سرانجام بتوانید نگاهتان را از این اثر دل‌انگیز برگیرید، گنبدهای موزاییک‌کاری شده، چندین محراب غرق در تزئینات و جواهرات و کف صیقلی و مرمرین بنا شما را مدهوش خواهد کرد.
کلیساهای قدیمی راونا
کلیساهای قدیمی راونا که قدمت برخی از آنها به ۱۵۰۰ سال می‌رسد، دلیل بسیار خوبی برای یک سفر دو ساعته از ونیز است. این کلیساها دارای برخی از بهترین موزاییک کاری‌های روم شرقی در اروپا است. بخش مرکزی شهر در میان عابران پیاده و دوچرخه سواران پرطرفدار است چرا که آنها می‌توانند اندکی مکث کنند تا کلیسای باسیلیکا در سن ویتاله با موزاییک کاری‌های شگفت انگیز مانند صحنه‌های نقاشی‌های قدیمی؛ پیازا دل پوپولو، میدان اصلی شهر که قدمت آن به ۱۵۰۰ میلادی بازمی‌گردد؛ بازار پوشیده‌ی رنگارنگ مارکاتو کوپرتو برای خرید خوراکی و ساختمان ماسلوم دِ گالیا پلاچیدیا با موزاییک کاری‌های فوق‌العاده را ببینند.
پل افسوس ها (sighs bridge)
پل افسوس ها و یا پل آه یکی از دیدنیهای ونیز ایتالیا پلی است که یک طرف آن دادگستری و طرف دیگر زندان است و زندانیها پس از دادگاهی از طریق این پل روانه زندان می شدند و روی پل افسوس می خوردند. پل افسوس یکی از جاذبه های گردشگری ونیز و دیدنیهای ایتالیاست.
آدرس: ایتالیا – ونیز Castello، ۴۲۴۲، ۳۰۱۲۲ Venezia، Italy
ریوا دلی اسکیاوونه (Riva Degli Schiavone)
«ریوا دلی اسکیاوونه» یکی از پرترددترین و پرجنب جوش‌ترین نقاط توریستی ونیز و در عین حال یکی از اصلی‌ترین و مهم‌ترین تفرجگاه‌های اسکله‌ای دنیا به شمار می‌رود. این تفرجگاه اسکله‌ای از قرن پانزدهم میلادی شروع به فعالیت کرده است. در گذشته تنها گوشت و انواع ماهی خشک شده در آن عرضه می‌شده، ولی امروزه هر نوع خوراکی خوشمزه از جمله شیرینی‌های مختلف، پاستاهای خوشمزه و سوغاتی‌های متنوع شهر ونیز را در این ناحیه می‌توانید پیدا کنید.
مورانو (Murano)
تنها با سوار شدن بر گوندولاهای سنتی و کشتی‌های تفریحی و عبور از تالاب به سمت «مورانو» که منزل شیشه‌گران معروف ونیزی است، لذت سفر به ونیزتان تکمیل خواهد شد. دو سمت این کانال پر از ویترین‌ها و استودیوهای شیشه‌گری است و در آنها همه چیز، از بدلیجات وارداتی و ارزان‌قیمت گرفته تا آثار هنری گران‌قیمت، می‌توانید پیدا کنید.
قصر کارزانیچو (Ca’ Rezzonico)
این قصر دیدنی در کنار گرند کانال قرار گرفته و جز دیدنی ترین جاذبه های شهر ونیز به شمار می رود. این روزها قصر کارزانیچو به عنوان یک موزه عمومی اختصاص داده شده است.
شماره تلفن: ۰۰۳۹۰۴۱۲۴۱۰۱۰۰
آدرس: ایتالیا – ونیز Calle Traghetto Vecchio، ۲۷۹۳، ۳۰۱۲۳ Venezia، Italy
باسیلیکای فراری
باسیلیکای فراری (Santa Maria Gloriosa dei Frari) نخستین بار توسط فرانسیسکن‌ها در حدود 1340 آغاز شد و با کامل شدن نمای بیرونی، درونی و دو پشت‌محراب، در میانه‌ی قرن 15 به اتمام رسید. برج قرن چهاردهمی آن، دومین برج بلند شهر ونیز است. اگرچه معماری داخلی با استایل متواضعانه‌ی کلیساهای فرانسیسکن، سادگی خود را حفظ کرده است اما گنجینه‌ی باارزشی از آثار هنری را در دل خود دارد. در بازوییِ سمت راست، یک مجسمه‌ی چوبی مهم از سن‌جان تعمیددهنده را می‌بینید که توسط مجسمه‌ساز فلورانسی، دوناتلو، در 1451 تکمیل شده است (اولین کلیسای کوچک در سمت راستِ محراب). سکوی سرودخوانی راهبه‌ها، یک نمونه‌ی قابل توجه و خارق‌العاده از کنده‌کاری روی چوب، اثر مارکو کوتزی (Marco Cozzi) است؛ با نقوش برجسته‌ای از قدیسان و مناظر ونیز؛ و اما جایگاه مقدس یا همان محراب نیز آرامگاه دو دوج بزرگ است که توسط آنتونیو ریتزو ساخته شده و بر بالای محراب نیز تابلوی آسونتای تیسین به چشم می‌خورد که بین سال‌های 1516 و 1518 خلق شده است.
آرسنال (Arsenale)
«آرسنال» یکی از دیدنی‌ترین نقاط ونیز است که در گذشته بزرگ‌ترین کارخانه کشتی‌سازی جهان بوده است. ونیز قدرت دریایی خود را مدیون این کارخانه کشتی‌سازی است. در حال حاضر این کارخانه به مکانی دیدنی برای گردشگران تبدیل شده است. سردر ورودی این کارخانه بسیار دیدنی است و مانند دروازه‌های قرن پانزدهمی تزیین شده است.
مدرسه بزرگ سن روکو
این بنای مرمرین سفید، مدرسه‌ی بزرگ سن روکو (Scuola Grande di San Rocco) بین سال‌های 1515 و 1560 ساخته شد تا مکانی برای یک انجمن خیریه تحت نام «سن‌روکوی قدیس» باشد. کمی پس از تکمیل ساختمان، هنرمند بزرگ ونیزی قرن شانزده، «تینتورتو»، در رقابتی که برای نقاشیِ پنل اصلی سقف تالار وجود داشت، پیروز شد: به این صورت که وارد ساختمان شد و پیش از شروع مسابقه، تابلوی نقاشی‌اش را در مکان موردنظر قرار داد؛ کاری که خشم رقبایش را به‌شدت برانگیخت. پس از آن اجازه یافت تا دیوارها و سقف را با یک نقاشی دایره‌ای کامل بپوشاند؛ اثری که به‌عنوان شاهکار این هنرمند شناخته میشود. نخستین آثار او در تالار اصلی که به سال‌های 1564 و 1576 باز می‌گردد، عبارت‌اند از «تکریم سن‌روکو»، «مسیح قبل از پیلاته»، «اینک انسان» و مهم‌تر از همه، «تصلیب». آثاری که در تالار بالایی دیده میشود، صحنه‌هایی است از عهد جدید که بین سال‌های 1575 و 1581 ترسیم شده‌اند. نور چندانی وارد بنا نمی‌شود و خود نقاشی‌ها نیز تیره‌اند. با این حال هنوز می‌توانید نوآوری‌های تینتورتو در استفاده از نور و رنگ را در این تابلوها ببینید. آثار دیگری از تینتورتو در پشت‌محراب کلیسای مجاور سن‌روکو نیز موجود است.
کاخ سانتا سوفیا (Ca’ d’Oro)
کاخ سانتا سوفیا از دیگر دیدنیهای شهر ونیز است که با نام کاخ «کادورو» به معنای «قصر طلایی» نیز معروف است. این کاخ زیبا در راستای «گراند کانال» قرار گرفته است و به خاطر معماری چشمگیر و زیبایش مورد توجه گردشگران قرار گرفته است.
مجموعه پگی گوگنهایم (Peggy Guggenheim Collection)
«پگی گوگنهایم» یکی از مجموعه‌داران معروف آمریکایی بوده است که پس از مرگش در سال ۱۹۷۹ میلادی، خانه وی که در ونیز بوده، تبدیل به موزه‌ای دیدنی شده است. در این موزه جذاب می‌توانید آثار بسیاری از هنرمندان اروپایی و آمریکایی نظیر پیکاسو، شاگال، کاندینسکی، دالی و دیگر هنرمندان بزرگ را تماشا کنید.
لیدو
نوار ماسه‌ای 12 کیلومتری‌ای که تالاب ونیز را از دریای آدریاتیک جدا می‌کند، اولین مجموعه ساحلی حقیقی در اروپا است که در روزهای اوج خود، در اوایل قرن بیستم، به مکان رؤیایی و لوکس شنا برای خانواده سلطنتی و سلبریتی‌ها بدل شده بود. امروزه هتل‌های عظیمی که در منطقه لیدو (Lido) حضور دارند، هنوز میزبان مهمانان بوده و بخشی از سواحل زیبای ماسه‌ای را در اختیار دارند که البته با قیمتی نه چندان ارزان می‌توانید این ساحل را با مهمانان هتل شریک شوید. سواحل عمومی نیز در شمال جزیره و در نزدیکی کلیسای سن‌نیکولو قرار دارد که در آن بقایای پیکر سن‌نیکولاس نگهداری میشود.
پس از یک سفر ده دقیقه‌ای با موتوناو (Motonave) یا کشتی تفریحی که شما را از سن‌مارک به این ساحل خواهد رساند، می‌توانید تور لیدو را با پای پیاده و یا سوار بر دوچرخه‌ی کرایه‌ای از نزدیکی اسکله آغاز کنید. جزیره پر است از ویلاها و هتل‌هایی چشم‌نواز؛ برای تماشای این ویلاها می‌توانید برخی خیابان‌های حاشیه‌ای را انتخاب کنید. در ماه‌های اوت و سپتامبر، لیدو به مکان جشنواره بین‌المللی فیلم تبدیل میشود. این جشنواره هرساله در کاخ سینمای لیدو برگزار می‌گردد.
پل ریالتو
پل ریالتو (Rialto Bridge) که زمانی تنها پل موجود روی کانال گراند بوده است، محل سکونت اولیه‌ی ونیزی‌ها را نشان می‌دهد، یعنی ساحل بالا! این پل که در سال 1588، 150 سال پس از تخریب پل چوبی قدیمی، ساخته شده است، یک قوس سنگی عظیم است که دو خیابان شلوغ و دو مجموعه فروشگاه را پوشش می‌دهد. این پل علاوه بر این‌که گذرگاه اصلی و پر رفت‌وآمد روی این کانال است، نقطه‌ی جذابی برای گردشگران نیز به شمار می‌رود، گردشگرانی که به عکس گرفتن یا تماشای آرایش زیبای قایق‌های عبوری از زیر پل مشغول‌اند. کلیسای سن‌بارتولومئو (San Bartolomeo) که نزدیک انتهای پل به سمت سن‌مارکو قرار دارد، کلیسای تجار آلمانی بوده که زمانی در تجارت‌خانه‌ی آلمانی در کنار این کانال زندگی و کار می‌کردند. این کلیسا، شاهکار عظیم پالمای جوان، یعنی تابلوی «شهادت سن بارتولومئو» را در خود جای داده است.
موزه هنرهای زیبای ونیز
موزه هنرهای زیبا (Fine Arts Museum) که به اختصار «آکادمیا» نامیده میشود، بر روی کانال بزرگ واقع شده و مهم‌ترین و جامع‌ترین مجموعه نقاشی‌های ونیزی قرون 15 تا 18 را در خود جای داده است. بیش‌ترین آثار این کلکسیون از صومعه‌ها و کلیساهای همان حوالی و یا پس از پاک‌سازی کاخ‌های اشرافی جمع‌آوری شده‌اند و اکنون در محل صومعه‌ی قدیمی سانتا ماریا دلا کاریتا (Santa Maria della Carità) نگهداری می‌شوند. برخی از گالری‌های این مجموعه، از جمله گالری اول که حاوی نقاشی‌های گوتیک ونیزی است، سقف‌های منحنی و طاقگانی تزئین شده از قرن 15 دارند. آثار بر حسب تاریخ چیده شده و بنابراین نه تنها تکامل سبک‌ها را خواهید دید، بلکه می‌توانید آثار هم‌عصر را با یکدیگر مقایسه کنید.
جزیره تورچللو
ونیز از این جزیره‌ی بیرونی، یعنی جزیره‌ی تورچللو (Torcello Island)، آغاز میشود؛ جزیره‌ای که در قرن هفتم کشف شد و حدود قرن دوازدهم، به یک شهر تجاریِ غنی بدل گشت. از میان کاخ‌ها، کلیساها، کارخانجات کشتی‌سازی و بنادر این جزیره، تنها دو کلیسا و یک مشت خانه‌ی مسکونی باقی مانده است که تک و توک در اطراف این جزیره‌ی بزرگ دیده می‌شوند. اهمیت تورچللوی قدیم را می‌توان از روی کلیسای جامع آن دریافت که مربوط به سال 639 میلادی و به نام سانتا ماریا آسونتا است. این بنا بهترین نمونه‌ی بازمانده از معماری ونیزی-بیزانسی است که در سال‌های 834 و 1008 میلادی بازسازی شد و در قرن نهم نیز رواق و دو محراب مخفی به آن اضافه شدند. بخش اعظم ساختمان به قرن یازده بازمی‌گردد. هنر موزاییکی که در داخل ساختمان به کار رفته است، بسیار جالب توجه است. قدیمی‌ترین این موزاییک‌ها، در نمازخانه‌ی سمت راستِ محراب بالا قرار دارد که در آن فرشتگانی از قرن یازدهم یک مدال و بره‌ی مقدس را حمل می‌کنند. این مجموعه تأثیر بیزانسی بنا را بیش‌تر کرده است. پدران، گرگوری، مارتین، آمبروز و آگوستین، به همراه مسیح معظم بین دو فرشته‌ی مقرب بعدها اضافه شده‌اند.
مطالب مرتبط :
