زیباترین آبشارهای دنیا
مناظر زیادی در طبیعت برای سفر و بازدید در روزهای تعطیل وجود دارد و اکنون از میان این شگفتی های طبیعت می خواهیم زیباترین آبشارهای دنیا را معرفی کنیم. اگر می خواهید برای تعطیلات خود سنگ تمام بگذارید این لیست زیباترین آبشارهای دنیا از کالیفرنیا گرفته تا زیمبابوه را به لیست مکان های دیدنی در سفرهای آینده قرار دهید.
آبشار سلیالاندفوس، ایسلند
Seljalandsfoss یکی از آبشارهای محبوب ایسلند است. بخشی از محبوبیت آن به خاطر این واقعیت است که بازدید کنندگان می توانند پشت آبشار راه بروند-فرصتی منحصر به فرد که شاید یک بار در طول عمر اتفاق بیفتد. یک هشدار – مسیر پشت آبشار در طول ماه های زمستان بسته است. Seljalandsfoss، که حدود 60 متر (200 فوت) بیش از یک صخره های آتشفشانی، ارتفاع دارد یکی از زیباترین آبشارهای ایسلند می باشد. بازدید کنندگان می توانند Seljalandsfoss را از طریق جاده سواحل جنوب ایسلند پیدا کنید.
آبشار ویکتوریا، زامبیا و زیمبابوه
ویکتوریا یکی از دیدنی‌ترین جاذبه‌های آفریقا و منحصربه فردترین آبشارهای دنیاست. رودخانه‌ی زامبزی در مسیر خود به پرتگاهی باریک به ارتفاع ۱۰۰متر سرازیر می‌شود و این‌گونه آبشار ویکتوریا شکل می‌گیرد. ویکتوریا تنها آبشار دنیاست که بیش از یک کیلومتر عرض و ۱۰۰ متر عمق دارد.
صدای جوش و خروش ویکتوریا را می‌توان از ۴۰ کیلومتری شنید و قطرات آبی که در اثر پاشیدن تا ارتفاع ۴۰۰ متری بالا می‌روند از فاصله‌ی ۶۰ کیلومتری به وضوح دیده می‌شوند.
همین قطرات آب سبب به وجود آمدن رنگین‌کمان‌هایی بسیار زیبا می‌شود که در اثر بازتاب نور ماه در قطرات آب هستند و به رنگین کمان ماه یا ماه‌کمان معروف‌اند. ماه‌کمان‌ها به دلیل شدت پایین نور ماه همیشه خفیف‌تر از رنگین کمان‌های معمولی‌اند. تشخیص رنگ‌های این رنگین‌کمان‌ها برای انسان کمی دشوار است و اغلب این ماه‌کمان‌ها به سفیدی می‌زنند
یوید لیوینگستون چندین ماه در حوالی رود زامبزی (Zambezi) در آفریقای جنوبی سفر می‌کرد. در جریان اکتشافاتش او با آبشار Ngonye، آبشاری بزرگ و حیرت‌انگیز روبه‌رو شد. این مجموعه آبشار تنها ۱۸ متر ارتفاع داشت، اما در تمام عرض رود کشیده شده بود. میزان آبی که از این آبشار سرازیر می‌شد بسیار زیاد و چشم‌گیر بود.
در روز ۱۷ نوامبر ۱۸۵۵، به لیوینگستون گفته شد در همین منطقه با آبشار بزرگ‌تری روبه‌رو خواهد شد که آبشار Ngonye در برابر آن بسیار کوچک و ناچیز به نظر می‌رسد، اما او باور نکرد، چرا که در این بخش از رود جریان آب تقریبا آرام بود و دره یا کوهی بر سر راه رود وجود نداشت که سبب تشکیل آبشار به این بزرگی شود
همان طور که قایق لیوینگستون و همراهانش به طرف پایین رود حرکت می‌کرد، کم کم سروصداهایی از فاصله‌ی دور به گوش می‌رسید. از دور، ابری از غبار و مه پیدا بود. در نهایت، قایق به سوی جزیره‌ای کشیده شد. لیوینگستون در آن زمان شروع به قدم زدن در حاشیه‌ی این آبشار کرد. زیر پای او، رود عریض از ارتفاع ۱۰۸ متری به پایین می‌ریخت. او هرگز در طول زندگی‌اش چنین منظره‌ی چشم‌نواز و متحیرکننده‌ای ندیده بود.
لیوینگستون، اولین اروپایی که این آبشار عظیم و باشکوه را دید، آن را به افتخار ملکه، ویکتوریا نامید، اما ساکنان آفریقایی منطقه آن را «موسی اوآ تونیا» (Mosi-oa-Tunya) به معنای مه خروشان می‌نامند؛ نامی که این شگفتی طبیعت را به خوبی وصف می‌کند.
آبشار پلیتویک، کرواسی
پلیتویک یکی از مشهورترین جازبه های کرواسی است. پارک ملی رودخانه پلیتویک دربردارنده مجموعه ای از چند آبشار زیباست. بهترین زمان برای بازدید از این آبشار تابستان است اما زمستان آن جا هم بی نظیر است زمانی که آبشارها یخ زده و تبدیل به مجسمه های یخی می شوند.
این آبشار در مرز پارک ملی دریاچه‌های پلیتویک در کشور کرواسی بین زاگرب و زادار قرار گرفته است. ۱۶ دریاچه‌ی جدا از هم در این منطقه وجود دارند که ۱۲ تای آن در سطح بالاتر و ۴ تای آن در سطحی پایین‌تر قرار هستند و از طریق آبشارها و رودهایی به هم متصل شده‌اند. منظره‌ی این دریاچه‌ها و آبشارها، یکی از زیباترین چشم اندازهایی است که ممکن است در زندگی خود ببینید. یکی دیگر از دلایلی که موجب به شهرت رسیدن این آبشارها و دریاچه‌ها شده، رنگ‌های متفاوت آنها به دلیل داشتن مواد معدنی گوناگون است.
آبشار نیاگارا، نیویورک
نیاگارا نام جمعی سه آبشار است که بخشی از مرز میان کانادا و ایالات‌متحده به‌ویژه میان استان اونتاریو و ایالت نیویورک را می‌سازد. این سه آبشار از بزرگ به کوچک به ترتیب شامل آبشار نعل اسبی که بیشتر آن در بخش کانادایی قرار دارد و آبشارهای آمریکایی و آبشار نقاب عروس در بخش آمریکایی می‌شوند. همچنین دو آبشار بزرگ‌تر به وسیله‌ای گوت آیلند (جزیره گوت) از هم جدا شده‌اند. آبشار نیاگارا از روی رودی به همین نام عبور می‌کند و به زهکشی دریاچه‌ی ایری به دریاچه‌ی اونتاریو می‌ریزد. مجموع آب سه آبشار بالاترین سرعت جریان در میان تمام آبشارهای جهان را تشکیل می‌دهند. آبشار نعل اسبی با توجه به اندازه‌گیری میزان جریان و ارتفاع سقوط قدرتمندترین آبشار در آمریکای شمالی است. آبشار نعل اسبی ۵۳ متر ارتفاع و حدود ۷۹۰ متر پهنا دارد، از طرف دیگر ارتفاع آبشار آمریکایی بین ۲۱ تا ۳۰ متر در نقاط مختلف متفاوت است و پهنایی ۳۲۰ متری دارد. گاهی در فصل‌های پرباران میزان حجم آب سرازیر شده از آبشار تا ۵۷۰۰ مترمکعب هم می‌رسد. در هر دقیقه حدود ۶۰ تن خاک و نمک با آب مخلوط می‌شود که همین موضوع رنگ سبز آب آبشار را می‌سازد. این آبشار فوق‌العاده زیبا سالانه میلیون‌ها گردشگر را به سمت خود جذب می‌کند. به دلیل حجم باورنکردنی آب و جریان قوی که از آبشار نیاگارا می‌گذرد، از آن به‌عنوان منبع برق‌آبی هم استفاده می‌شود.
آبشار ایگواسو، برزیل
ایگوآسو، نام بین‌المللی آبشارهایی است که در مرز برزیل و آرژانتین قرار دارند. این آبشارها در زبان اسپانیایی به «ایگوآزو» و در زبان پرتغالی به «ایگوآسا» مشهور هستند. بسیاری از مردم با دیدن آبشارها پی می‌برند که این مجموعه از 275 آبشار مستقل به طول 2.7 کیلومتر تشکیل شده است. با این همه، محلی‌ها اعتقاد دارند تعداد آبشارها 75 تاست! تفاوت تعداد باریکه‌های آب که از ارتفاع سرازیر می‌شوند شاید به دلیل شیوه شمارش به صورت افقی و عمودی باشد.
در یک نگاه، بازدیدکنندگان می‌توانند 260 درجه آبشار در اطراف خود ببینند. با این که بلندترین ارتفاع آبشار 82 متر است اما سایر آبشارها چیزی حدود 64 متر ارتفاع دارند. گلوگاه شیطان، سرآغاز سقوط آب به پایین‌دست است که چشمگیرترین بخش آبشار به‌حساب می‌آید. این گلوگاه، بلندترین بخش آبشار است که 82 متر ارتفاع، 150 متر وسعت و 700 متر طول دارند. آبشار ایگوآسو وسیع‌تر از آبشار ویکتوریا است؛ با این حال تفاوت این دو آبشار در این است که ایگوآسو از آبشارهای مستقل کوچک که در کنار هم به پایین می‌ریزند تشکیل می‌شود؛ اما ویکتوریا یک آبشار یک تکه و منسجم است.
آبشار یوسیمیتی، کالیفرنیا
آبشار هورس تیل ، یکی از جذاب ترین پدیده های طبیعی در پارک ملی یوسمیت کالیفرنیا است.
این آبشار که البته رنگ آبی در آن دیده نمی شود به هورستیل فایرفال (The Horsetail Firefall) نیز معروف است.
این آبشار نارنجی رنگ و بسیار عجیب ،کاملا طبیعی است!
اما این رنگ نارنجی چیست؟! آیا لاوا یا گداخته های آتشفشانی از بالای یک دهانه آتشفشان از آن روان هستند؟
آبشار هورس تِیل که به معنی دم اسب است در پارک ملی یوسمیت در کالیفرنیا یک نمایش شگفت انگیز است. این آبشار فصلی در اوایل زمستان و اوایل بهار جریان دارد و در سمت شرق ال کپیتان به پایین می ریزد، و در پس زمینه آن یکی از برجسته ترین دیوارهای گرانیت در کل پارک را خواهید دید.
شاید در زمان نامناسب که این آبشار را ببینید، چندان هم حیرت انگیز به نظر نرسد اما از اواسط فوریه، زمانی که هوا مناسب باشد،
در آخرین ساعاتی که آفتاب به این آبشار می تابد، شما به طرز حیرت انگیزی می بینید که رنگ این آبشار نارنجی شده و گویا به جای آب آتش از آن روان است.
شاید اولین افرادی که این آبشار را به این صورت دیده اند، با خود به این فکر کرده اند که شاید یک حفره آتشفشانی در بالای این صخره وجود دارد و این چیزی که می بینند، نه آب، بلکه لاوا یا گدازه های آتشفشان است.
هر ساله، صدا عکاس و دوستدار طبیعت و آن هایی که از پارک ملی یوسمیت دیدن می کنند، به دیدن این آبشار می آیند تا این صحنه حیرت انگیز را تماشا کرده و عکس های بسیار جالبی از آن بگیرند.
مطالب مرتبط :
۱۱ مسیر هیجان‌انگیز؛ از راه آهن مرگ تا فرودگاه منجمد
